Over onze vereniging

Het was in de lente van 1935 toen tijdens het schaftuurtje van enkele medewerkers van de werkverschaffing ene Graard Swinkels de opmerking maakte: 'Hier in Breugel is nooit iets te beleven, we moesten maar 's ene Doel oprichten', en bij zo'n vereniging hoort nu eenmaal een schietbaan (Den Doel).

Ook zaten toen toevallig twee kasteleins aan de koffie nl. Jan Lat (Wouters) kastelein van de nu geheten: 'Bonkelaer' en Driek Bakermans van het café bij de 'Hooidonkse Brug'. Jan Lat stelde daarop voor: 'Als er zich twaalf met unne pijl en boog melden, dan bouw ik unne doel achter mijn café'. Doch Driek zei: 'Al zijn het er maar zes, dan doe ik het nog'. Na enkele weken had zich al een aantal aspirant leden aangemeld en werd er een vergadering uitgeschreven.

In die vergadering waren er niet minder dan zestien leden die zich lieten inschrijven, en werd er een bestuur gekozen.

Voorzitter werd Graard Swinkels, secretaris Th. v.d. Laar, penningmeester Fr. v.d. Aa, bestuursleden J. Sanders en G. Donkers.

Op 28 juli 1935 vond door pastoor Van Vlokhoven de plechtige inzegening plaats van 'Den Doel' achter het café van Driek Bakermans aan de kanaalbrug. De vereniging 'Pieter Breugel' was hiermee geboren en sloot zich aan bij de R.K. Bond van Handboogschutterijen St.Sebastiaan.

Dat er veel animo bestond, bleek wel uit het veelvuldige concoursbezoek in geheel Brabant en deels in Limburg; en dat allemaal op de fiets.
Na wat onenigheid in 1942 werd tijdens een algemene ledenvergadering met 16 stemmen voor en 6 tegen besloten te verkassen naar het café van Jan Lat, waar toen Huub Raaymakers met Anna Wouters de scepter zwaaiden. Daar is den doel gebleven tot we genoodzaakt werden te vertrekken, omdat het café niet meer werd voortgezet. Dit was in juli 1995.

Opening nat. Concours door de burgemeester P.J.B. Steinweg

Handboogvereniging Pieter Breugel neemt sinds 1935 een belangrijke positie in de gemeente Son & Breugel in en is sinds die tijd een eerbiedwaardige ontmoetingsplaats van personen, die gezamenlijk de handboogsport willen beoefenen, een sport die bijna zo oud is als de mensheid zelf.
Ook mensen van buiten de gemeente Son & Breugel zijn lid van de handboogvereniging Pieter Breugel.
Vooral voor jongere schutters in de leeftijd tussen 10 en 19 jaar is boogschieten een actief tijdverdrijf en wij zijn blij een groeiend aantal schutters in deze categorie binnen onze vereniging te hebben.
Als je mensen uit Son & Breugel spreekt dan zijn ze vaak zelf lid geweest, of ze kennen wel iemand in hun familie of directe omgeving die lid van Pieter Breugel is of is geweest.
De handboogvereniging Pieter Breugel organiseerde eens per jaar een zgn. veld-wedstrijd in de bossen nabij het "Oude Meer". Deze A-statuswedstrijd had grote landelijke belangstelling bij de Nederlandse schutters en werd in het verleden regelmatig gecombineerd met het NK veld of de interlandwedstrijd Nederland-België.

Veldschieten in de bossen van Son & Breugel

Gestart bij de oprichting in 1935 met 16 leden, een aantal dat snel opliep naar 23 in 1942.
Bij de viering van het 25-jarig bestaan in 1960 was dit aantal opgelopen tot cica 40. Met het 40-jarig bestaan hadden we een ledenaantal bereikt van 49, waarna met de instroom van vooral jeugdschutters het hoogtepunt werd bereikt van 78 leden in 1984.
Hierop volgde echter een geleidelijke terugval in de jaren '90 als gevolg van de sluiting van onze accommodatie in 1995, met als dieptepunt een ledenaantal van 17 in 2000.
Reden hiervan was dat wij geen nieuwe leden, waaronder ook veel jeugd, konden opnemen. Na terugkeer in Breugel eind 2000 hadden we de mogelijkheid een beperkt aantal nieuwe leden op te nemen, waardoor het ledenbestand was toegenomen tot 34.
Nadat de vereniging enkele jaren in Breugel geschoten had , eerst in café 't Veer en later in de loods van timmerfabriek van Eck werd zij in 2008 gedwongen weer in Nijnsel te gaan schieten als gast van HBV St. Antonius. Dit kostte enkele seniorenleden maar er kwam wel weer veel jeugd voor in de plaats. Weliswaar wisselt de jeugd sneller van sport dan van haarkleur maar in de laatste jaren waren er altijd ongeveer 8 jeugdleden in de vereniging. Het aantal seniorenleden schommelt al enige tijd rond 16 schutters.

Pastoor v,d. Werff krijgt instructie van de voorzitter W. Raaymakers, juni 1960

Op dit moment heeft de vereniging geen zelfstandige handboogaccommodatie tot zijn beschikking.
Al sinds 1996 is de accommodatie in Breugel waar Pieter Breugel meer dan 35 jaar heeft geschoten gesloten. De toenmalige eigenaar van café de Bonkelaer is gestopt met het horecabedrijf en Pieter Breugel kwam helaas op straat te staan.
Na enkele omzwervingen als gastvereniging in Nijnsel was Pieter Breugel weer teruggekomen in Son & Breugel.
Pieter Breugel ging schieten in de grote zaal van café 't Veer in Breugel, waar wij hartelijk werden ontvangen na ons eerste Nijnsels avontuur.
De zaal van 't Veer was echter eigenlijk niet geschikt voor handboogschieten; de zaal is niet lang genoeg.
De maximale schietafstand in de zaal is 16 meter, terwijl 25 meter de "normale" afstand zou moeten zijn.
Er is slechts plaats om 3 doelpakken op te stellen, dus het is maar voor een beperkt aantal schutters mogelijk om tegelijk te kunnen schieten.
Dit hield in dat de zaal voor onze toenmalige 20 actieve leden, waarvan 8 jeugdige schutters, nu wel erg klein werd. Tevens moesten de doelpakken telkens opgebouwd en weer afgebroken worden.
Ook voor de jeugdschutters was er een probleem in deze accommodatie, omdat we alleen op donderdagavond vanaf 20:00 uur de zaal konden gebruiken, konden vooral de wat jeugdigen niet aan de training deelnemen in verband met het late tijdstip van de trainingsavond.
Overigens was het tevens de vraag of een café wel de meest uitgelezen plaats is om een sport te bedrijven en vooral jongeren met een sport kennis te laten maken.
Zeker waar de NHB probeert het handboogschieten uit "het café" te krijgen, handboogschieten is per slot van rekening een Olympische sport.
Toen het café 't Veer verkocht werd en op slot ging konden wij gelukkig gebruik maken van een lege loods van de overbuurman: Timmerfabriek van Eck. Met een groot aantal leden hebben wij daar een goed ingerichte 25 m baan kunnen bouwen, veilig en met een gezellige kantine(koffiehok).
Na een periode van twee jaar geschoten te hebben in deze loods van de timmerfabriek van Eck werd de vereniging wederom gedwongen te verhuizen.
De loods werd in gebruik genomen als overdekte parkeerplaats van het tijdelijke bejaardenhuis dat op het achterterrein van de fabriek werd gevestigd.
Gelukkig konden wij bij onze vrienden in Nijnsel HBV Sint Antonius terecht als gastvereniging. Daar schieten wij sinds 2008.

De inspanning van het bestuur en enkele andere betrokken leden hebben helaas nog niet geresulteerd in de bouw van een nieuwe accommodatie in Son & Breugel. Verscheidene problemen hebben zich in dat proces al voorgedaan. Eerst problemen met de noodzakelijke gemeentegarantie. Wordt er een plaats gevonden voor de accommodatie, moet er uiteindelijk toch een weg komen en kan het bestemmingsplan niet worden aangepast. Mocht de accommodatie worden opgericht en omwonenden maken bezwaar dan is de vereniging aansprakelijk voor planschade. Pieter Breugel is niet in staat deze verantwoordelijkheid financieel te dragen. Temeer daar het bestemmingsplan het onmogelijk maakte enige inkomsten uit de verkoop van versnaperingen aan de schutters te genereren. Kort samengevat : we hebben de Gemeente Son & Breugel nog niet zo ver gekregen om zich actief in te zetten een accomodatie te realiseren voor een vereniging, die sinds 1935 voor het grootste deel in de gemeente aanwezig was.